Μελισσουργός - Μεταμόρφωση 2019
Και φτάσαμε στους πρόποδες του βουνού
Και αποφασίσαμε ν’ ανέβουμε
Η καθεμία από το δικό της διαφορετικό μονοπάτι
Αυτό που επέλεξε
Κι ας ήταν δύσβατο, απόκρυμνο κι απάτητο
Κι ας ήταν όμορφο, κι ας ήταν άσχημο
Στο υψηλότερο σημείο, στην κορυφή
Τα μάτια χάνονταν στη θέα
Στο Φως
Αυτό που υπήρχε μέσα, αυτό που υπήρχε έξω
Ένα και το Αυτό
Κι η ”Μεταμόρφωση”,ήταν εκεί και μας κοιτούσε
Την κοιτούσαμε κι εμείς
Έπειτα είδαμε τα μάτια μας
Ήμασταν εμείς
Μα ήμασταν άλλες
Άλκηστη Π.
Η σημερινή ημέρα γίνεται Τέχνη μέσα στη σιωπή του νού.
Το φώς και ο ήχος, που χαρίζονται στη Γή, φανερώνουν ένα έργο Τέχνης.
Απλωμένο, για χάριν εκείνου του λιλιπούτιου θεατή, Εμένα.
Παλιοί φίλοι είναι εκεί, αλλά στέκουν σαν θαυμαστές νέες υπάρξεις.
Τα σύμβολα των λέξεων δεν καλύπτουν πια αυτό που Είναι.
Δεν οδηγούν σε έννοιες.
Όλες αυτές οι ταπεινές λεξούλες της σκέψης, στέκουν παράμερα.
Μην αντέχοντας μπροστά στην δριμύτητα και τη μεγαλοσύνη του Παρόντος.
Μια άχρονη μέρα, φόρος τιμής, σ’ αυτό που ήταν και σ’ εκείνο που θα έρθει.
Αλλά πέρα από το χρόνο, στην Παρ-Ουσία.
Φρειδερίκη Π.